Het amfitheater in Périgueux is nu een mooi stadspark geworden met slechts een paar restanten, doch wat verderop is een grote Romeinse villa opgegraven. Dit is nu het Vesunna museum, niet te missen voor wie wat meer wil weten over de Romeinse periode in de Dordogne.
Puy Saint-Front en de Tour Mataguerre
Périgueux is in feite een samensmelting van het Gallo-Romeinse Vesunna en de rond een klooster gebouwde nederzetting van Puy Saint-Front. Het is een heel aangenaam provinciaal stadje met zo’n vijftigduizend inwoners, het beschikt over schaduwrijke winkelstraatjes en pleintjes en niet minder dan 39 geklasseerde historische monumenten. Onze stadswandeling loopt door 'Puy Saint-Front', het middeleeuwse Périgueux dat geconcentreerd is rond de kathedraal Saint-Front.
De Tour Mataguerre is een ronde oude stadstoren die dateert van het einde van de 15de eeuw. Périgueux telde er destijds 28 en had 12 poorten. Die maakten deel uit van een middeleeuws verdedigingssysteem. De naam 'Mataguerre' zou de toren te danken hebben aan een Engelsman die er zeventien jaar lang in opgesloten zat. De toren kan bezocht worden.
De heilige Frontius of Saint-Front (3de eeuw) was een missionaris die het christelijk geloof verkondigde in de Périgord. Zijn grafkapel werd de basis van het stadsdeel Puy Saint-Front. De fondsen van de vele bedevaarders zorgden voor de mooie bouwwerken en grote bedrijvigheid.
Musée Militaire du Périgord
Moest je de Rue des Farges volledig tot op het einde lopen, dan zou je rechts het piepkleine gebouwtje zien dat toegang geeft tot een legermuseum. Via uniformen, wapens, vlaggen enz. probeert men het militair verleden van de Périgord weer te geven. Meer dan duizend voorwerpen worden verspreid over twee verdiepingen tentoongesteld. Meer info op www.tourisme-perigueux.fr
Hôtel d'Abzac de Ladouze
"Hôtel d'Abzac de Ladouze" werd gebouwd tussen de 13de en 16de eeuw. Kenmerkend is de achthoekige toren die typisch zou zijn voor de bouwstijl uit die tijd. In deze private residentie werd er in die periode van priesters en monniken verwacht dat ze soldaten verzorgden en onderdak gaven.
Vooraleer de kathedraal te bezoeken ga je eerst even rechts van de kerk. Daar zie je een parkje waar je een mooi uitzicht krijgt over de l'Isle, een rivier die dwars door Périgueux stroomt. Die bronzen kanonnen staan niet op hun originele plaats. Ze werden opgegraven in Périgueux en kreeg hier een plaatsje. Voor een bezoek aan de kathedraal moet je volledig om de kathedraal wandelen. Als je aan de verkeerslichten bent zal je de ingang zien.
Kathedraal Saint-Front
De kathedraal Saint-Front ligt op de bedevaartsroute naar Compostela. In de 6e eeuw stond er op deze plaats een kapel gewijd aan de H. Fronto die heel wat bedevaarders aantrok. Door het succes van de bedevaart werd er al gauw een grotere kerk gebouwd (1047) die in 1120 door een brand werd verwoest. Een nog grotere kerk volgde hierop (1173) in Byzantijnse stijl. Dit was de eerste middeleeuwse koepelkerk. De vele godsdienstoorlogen spaarden de kathedraal niet. Geregeld werd ze dan ook gerestaureerd, zonder verder al te veel rekening te houden met het originele ontwerp.
In 1852 was de kathedraal niet veel meer dan een ruïne. Paul Abadie (1812-1884) vatte de restauratie aan en behield enkel de klokkentoren en het grondplan in de vorm van een kruis. Op zijn manier bracht hij de kathedraal opnieuw tot leven. In de kerk zie je een mooi praalgraf zien van bisschop George Massonnais, die samenwerkte met de architect bij de restauratie tussen 1852 - 1901. Zeker niet te versmaden in de kerk is het 17de eeuws retabel, het stelt de Hemelvaart van Maria voor.
Bij het binnen- en buitenkomen van de kathedraal zal je ongetwijfeld merken dat er langs de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela loopt.
Vieux Moulin
Dit gebouw uit vakwerk is het enige overblijfsel van een graanzolder. Destijds reikte het gebouw tot aan de rivier l'Isle. Niettegenstaande het de naam 'moulin' draagt is het nooit een molen geweest. Bij de bouw in de 14de eeuw had het een bewakingsfunctie. Van hieruit werd de nabije brug bewaakt.
Maison Lambert, Cayla en de Lur
Deze mooie panden vormen een prachtig geheel en dragen de namen (van links naar rechts): "Maison de Lur" (16de eeuw), "Maison Cayla" (15de eeuw) en "Maison Lambert" (16de eeuw).
Musée d'Art et d'Archéologie du Périgord
Dit museum is gevestigd in een voormalig augustijnenklooster en bevat talrijke collecties over de eeuwen heen (van pré-historie tot de 21ste eeuw). Alhoewel de naam het niet laat vermoeden is er hier ook kunst te zien van buiten Europa. Die niet-Europese collectie kunstwerken, zo'n 2000 stuks in totaal, behoort tot de top tien van Frankrijk. Meer informatie op www.perigueux-maap.fr
Place St-Louis
Dit marktplein luistert ook naar de naam 'Place du marché au gras'. Je kan hier terecht voor gevogelte en ganzenlever. Op dit plein, bij de fontein, staat een bronzen beeld van de hand van Ramon. Een ietwat mollig meisje of vrouw zit er ongestoord een boek te lezen. Het werk kreeg als titel "La Source". Bij dat beeld moet je even op de hoek kijken naar de prachtige woning (Maison Tenant of Maison du Pâtissier) die dateert van de 14e eeuw. Het gebouw dankt zijn naam aan de traiteur die destijds gekend stond voor zijn beroemde patés. Tijdens de wintermaanden stromen fijnproevers toe langs alle kanten op Place Saint Louis voor de aankoop van truffels en ganzenlever.
De Rue de la Sagesse brengt je op een ander plein met een overdekte markthal, de Place du Coderc. Ga naar de achterzijde van de markthal en zo kom je op het volgende plein, de Place de l'Hôtel de Ville. Links van je staat het stadhuis, het voormalige "Hôtel de Lagrange-Chancel". Het stadhuis werd gebouwd in de 17de eeuw en is genoemd naar François-Joseph de Lagrange-Chancel (1677-1758), een zeer bekend schrijver van de regio rond Périgueux.
Romeins stadsdeel
Niet te missen is het Gallo-Romeins gedeelte van de stad met de overblijfselen van een arena, de toren van de godin Vesunna, een Gallo-Romeinse vestingmuur en het nieuwe, door architect Jean Nouvel ontworpen, glazen Vesunna museum over de overblijfselen van een Romeinse villa.
Arena
Het amfitheater is nu een park geworden, rijkelijk bezaaid met bloemen en allerlei planten. Het dateert van de eerste eeuw en bood plaats aan 20 000 mensen. Het enige wat nog rest van het amfitheater zijn grote stukken gewelven en uitgangen. Hele stukken zitten zelfs nog bedolven onder de grond. Na allerlei verwoestingen en plunderingen werd het amfitheater later omgebouwd tot een donjon.
Musée Gallo-Romain Vesunna
Deze grote glazen wand verbergt resten van een Gallo Romeinse woning. Die restanten zijn toevallig ontdekt tijdens voorbereidingen voor een stadsproject. Jean Nouvel tekende voor de zeer simpele architectuur van het museum om zo goed mogelijk de vondsten in beeld te brengen. Dit museum heeft twee thematische parcours: het stads- en openbare leven en de woning met het privéleven.