Eifelmuseum
Op twee locaties, recht tegenover elkaar gelegen, ga je in het Eifelmuseum een flink stuk terug in de tijd. De vondsten die er getoond worden, leren je meer over de geologische geschiedenis. Eveneens biedt dit museum een representatief beeld van hoe het dorpsleven in het de Eifel moet geweest zijn rond 1900. In het andere gebouw is plaats voor tijdelijke tentoonstellingen.
Meer info: www.eifelmuseum-blankenheim.de
St. Maria Himmelfahrt Kirche
Deze rooms-katholieke kerk in Blankenheim dateert uit einde 15e eeuw en hebben we te danken aan de graaf Johann I van Manderscheid-Blankenheim en Margaretha, zijn gemalin. Het wordt niet gauw gezegd van een kerkgebouw, maar deze oogt best gezellig. Kijk eerst eens naar boven naar de plafondschilderingen. Liefst drie ten dele vergulde tabernakels bevinden zich in deze kerk. Ze zijn wondermooi gesneden in neogotische stijl en daterend uit 1870.
Wat zeker ook je aandacht verdient, zijn de mooie gebeeldhouwde mens-dierenfiguurtjes op de hoek van elke zitbank. Afgemeten aan de iets weelderige decoratie van de zitbanken op de eerste rij, kan het niet anders of die plaatsen moeten voorbehouden geweest zijn voor de rijkere inwoners van Blankenheim.
Het orgel is uit 1660 en daarmee een van de oudste in zijn soort die je in Duitsland kan aantreffen. De preekstoel dateert uit de 17e eeuw. Onder de kerk ligt een crypte waar de graftombes zich bevinden van de graven van Manderscheid-Blankenheim. De crypte kan je wel niet bezoeken.
Bron van de Ahr
Het Ahrtal wordt als het ware doormidden gekliefd door het bergriviertje de Ahr. De Ahr biedt een prachtige natuurschoonheid en heeft daarom alleen al een invloedrijke betekenis voor het toerisme in het Ahrtal. In Blankenheim, zowat centraal in het grote Eifelgebied, ontspringt de Ahr niet uit één maar uit vier bronnen tegelijk die zich samen verenigen op een plek, de Steinpütz. Nepomuk, de brugheilige, die met een standbeeld vereeuwigd is, houdt er de wacht.
Na een avontuurlijke tocht mondt de Ahr 90 km verder nabij Kripp in de Rijn uit. Aan de oorsprong kabbelt de Ahr nog lieflijk rustig langsheen dichtbeboste hellingen en weilanden. Maar vanaf Kreuzweg baant het riviertje zich hogerop dansend een weg met kronkelige bochten langs loodrechte flanken waar leisteen te vinden is. Hier heeft de Ahr dus wel degelijk de aanblik van een kletterend bergriviertje.
Mede door de aanwezigheid van leisteen bevindt zich in dit deel het kleine maar zeer geprezen wijngebied van de Ahrvallei. In de finale vanaf Walporzheim wordt het dal opnieuw breder en bestaat de ondergrond vooral uit klei. Dichtbij de Rijn vloeit de Ahr op lager gebied. Er is hier en daar nog een met wijngaarden bedekte flank maar meer en meer overwegen fruitbomen in dit gebied.
De Burg van Blankenheim
Het is nog steeds een imposante bezienswaardigheid in Blankenheim, de Burg van Blankenheim, maar hoe deze originele burcht er écht moet uitgezien hebben, valt nu niet meer te ontwaren. Enkel de blootgelegde waterleidingen naast de burcht laten nog een minuscuul spoor zien uit die tijd. Nu is het een jeugdherberg maar tussen 1115 en 1794 gold het eeuwenlang als de verblijfplaats van de machtige familie von Manderscheid-Blankenheim.
Het begon als een middeleeuwse burcht maar veelvuldige verbouwingen herschiepen het tot een barok kasteel met een fraaie tuin eraan verbonden. De huidige rozentuin is daarvan nog een mooi bewaard overblijfsel.
Het einde van de roemrijke burcht werd ingeluid in 1794 toen Franse legers Blankenheim belegerden. Dat was echter gerekend zonder de kanunnik Wallraf die voor de neus van de soldaten de ganse inboedel in veiligheid bracht, behalve de waardevolle bibliotheek. Deze namen de Fransen mee. Het is de verklaring waarom die vandaag nog kan bezichtigd worden in het Parijse Louvre. De kasteelburcht werd verwoest achtergelaten, verkocht als sloopobject en daarna ten dele afgebroken.
Nadat de Burg van Blankenheim in handen kwam van de ‘Duitse Turnerschaft’ (sportbond die bestond van 1868 tot 1936) verkreeg het ‘Deutsches Jugendherbergswerk’ de eigendomsrechten die er een jeugdherberg in onderbrachten. Nog een opvallend bouwwerk bij de Burg is de in 1996 ontdekte Tiergartentunnel. Over een afstand van één kilometer werd in 1469 een leiding gegraven die het water uit een bron (In der Rhenn bron) tot aan de burcht leidde. Dat leidingskanaal kan je vandaag nog zien.
Standbeeld Sint-Johannes Nepomucenus
Dit standbeeld staat hier niet toevallig. Hij is onder meer de beschermheilige van de schippers en bruggen. Deze heilige heeft geleefd in de 14e eeuw in Bohemen (Tsjechië) en werd vermoord in Praag in 1393. De legende zegt dat hij het biechtgeheim niet wou schenden toen de koning hem vroeg wat de koningin gezegd heeft tijdens haar biecht. Daardoor werd hij opgepakt en gefolterd maar hij liet niets los. Vervolgens werd hij gemarteld en half dood in de Moldau gegooid.
's Nachts zou zijn lichaam zijn komen bovendrijven omgeven door 5 sterren. De lokale bevolking nam hem uit het water en hij werd onder grote belangstelling begraven. Hij was een enorm geliefd priester. Maar de koning wou geen verering van deze priester en liet hem op een andere, onbekende plaats begraven. Doch die plaats werd snel ontdekt en hij werd toch bijgezet in de Dom van Praag.