Aarzel niet om het Palau de la Musica te bezoeken want je zal versteld staan van het interieur dat getooid is met rijkelijke versieringen. De concertzaal met de schitterende koepel is gewoonweg schitterend. Niet te verwonderen dat UNESCO in 1997 besliste om dit bouwwerk op de lijst van Werelderfgoed in te schrijven. Het koor ensemble Orfeó Català is ook nú nog eigenaar van het gebouw.
Praktisch
Met een vooraf gekocht ticket weet je zeker dat je kan deelnemen aan een bezoek én weet je vooraf wanneer je mee kan met de rondleiding (telkens één in voormiddag en namiddag). Aan de linkerkant van de cafetaria zal de gids je opwachten. Probeer de rondleiding in de voormiddag mee te maken want het natuurlijke licht dat dan de zaal binnenkomt, laat de kleuren het best tot zijn recht komen.
Verloop van bezoek
Eerst krijg je een korte film te zien (ca. 10’) in de ontvangstzaal. Daarna ga je langs de foyer naar de grote zaal. Je woont er ook een demonstratie bij van het orgel. Vervolgens gaat het naar boven waar je nog enkele verrassende bezienswaardigheden te wachten staan.
Huzarenwerk
De werken begonnen in 1905 en werden beëindigd in 1908. Voorheen stond hier een klooster. Niet dát was de reden van de misnoegdheid van de architect om net hier het gebouw neer te zetten. Domènech i Montaner stoorde er zich aan dat dit een smalle straat was met veel huizen waardoor de beoogde externe grandeur van het gebouw niet volledig tot zijn recht kon komen, want teveel ingesloten. Tevens was hij verplicht om uit te pakken met ingenieuze oplossingen om in zo’n beperkte oppervlakte én de zaal, én de bühne, de kantoren en het archieven van het koor in onder te brengen. Met dit in gedachte kan je niet anders dan verbaasd te zijn over het resultaat.
Rijkelijk gedecoreerd op het extravagante toe misschien, de Palau is een van de meest bizarre gebouwen van Barcelona. Die combinatie op de buitengevel van baksteen met mozaïeken en de pilaren. Op de hoek vind je een figuur van een boegbeeld, een uitbeelding van het Catalaanse volkslied. Er staan bustes van Palestrina, Beethoven en Bach, enz. Eigenlijk moeten we er niet veel over schrijven, je moet gewoon kijken en bewonderen. Onder de twee centrale bogen staan twee kiosken waar je tickets kon afhalen. Deze hoofdingang is echter niet langer meer in gebruik.
Interieur, waar moet je op letten?
- De foyer met de met tegels bezette gewelfbogen. De dubbele trappenpartij met bladgouden balustrades. Pareltjes om zien bij de aanvang van het bezoek.
- In 2003 kwam er ruimte vrij voor een uitbreiding omdat de kloosterkerk werd gestript. Oscar Tusquets stond in voor de herbekleding. Hierdooor kwamen opnieuw enkele gebrandschilderde ramen vrij die verborgen zaten door de voormalige kerk. Er werd ook een nieuwe zaal gebouwd, Petit Palau, een multifunctionele zaal voor 600 toeschouwers.
- Speciaal aan de zaal is het natuurlijke buitenlicht dat hier binnenvalt, voldoende om de zaal zonder bijlichten te laten zien, iets wat uniek is. Dit effect heb je vooral in de voormiddag.
- De Grote Zaal kan 2100 toeschouwers laten genieten van optredens. Dit is een onwaarschijnlijk staaltje architectuur. Er is zoveel te zien: de beelden, het gebrandschilderde glas, de mozaïeken, de decoratieve versieringen, ... Alles lijkt zo perfect in samenspel met het licht en de kleuren.
- Wat dan gezegd van de koepel? Hangt deze ‘geblazen bel’ niet omgekeerd? Hou je hart vast, hij weegt één ton. Je herkent vast wel de zonnestralen omringd door vrouwelijke hoofden van engelen die een zingend koor vormen rond de zon. Domènech i Montaner is er wonderwel in geslaagd om het door de glasramen gefilterde licht een bijna sacrale sfeer te laten oproepen, zoals je kan beleven met glas-in-loodramen in een gotisch getinte kathedraal.
- De bühne laat je enkele tellen naar adem happen. De bustebeelden in puimsteen op de beide hoeken stellen Josep Anselm Clavé voor (links) en Beethoven (rechts). Clavé, componist maar ook dichter en politicus, staat voor populaire Catalaanse muziek, Beethoven voor universele muziek. Neem de tijd om dieren en natuurelementen te herkennen boven hun hoofden.
- Het orgel is van Duitse makelij. Onder het orgel zie je 18 beelden die de spirituele geesten van muziek moeten voorstellen.
- Op de bovenverdieping volgt nog meer verbazing, vooreerst door het verrassende fraaie uitzicht op de benedenzaal. Je ziet dat de stoeltjes op deze rijen van een duurder uitziend allooi zijn, noblesse oblige. En hoe langer je kijkt hoe meer je zal genieten van de overal aanwezige bloemmotieven op de ramen, de zoldering.
- Ga ook naar buiten bij de balustrades om zo tot bij de gekleurde mozaïekzuilen te komen die vanop de begane grond op straat amper te zien zijn.