Zijn karaktertrekken: gesloten, eigenzinnig en opvliegend. Deze eigenschappen behoudt hij zijn leven lang. In het begin had hij eveneens een minderwaardigheidscomplex. Op aanraden van Guido Gezelle studeerde hij lager middelbaar te Avelgem in het St.Jan Berchmanscollege, als intern. Daarna trok hij voor 2 jaar naar Brugge om het beroep van bakker aan te leren. In zijn vrije tijd studeerde hij Duits, Engels, Russisch en Noors, dit om de werken van de grote buitenlandse schrijvers te kunnen lezen. Al zijn zakgeld besteedde hij aan boeken.
Ondertussen hadden zijn ouders de bakkerij van zijn oom te Avelgem overgenomen. Hij werkte in de bakkerij en begon boeken te verzamelen. Zo legde hij de grondslag van de uitgebreide bibliotheek (6.000 boeken). Hij bleef tot 1905 in de bakkerij, dan verhuisde hij naar Ingooigem, waar hij een stuk grond had gekocht in 1903. Hij had daar zijn "Lijsternest" laten bouwen.
In 1904 had hij de vijfjaarlijkse prijs voor letterkunde ontvangen. Een jaar later trad hij in het huwelijk met Alida Staelens. Het koppel kreeg vier kinderen. Stijn Streuvels overleed op 15 augustus 1969 op 98-jarige leeftijd te Ingooigem. Zijn uitvaart werd bijgewoond door 7000 mensen. Stijn Streuvels schreef een zeer groot oeuvre bijeen. Het Vlaamse landleven stond hierbij bijna telkens centraal. Hij wordt aanzien als één van de belangrijkste schrijvers uit de 20ste eeuw. Hij zou de Nobelprijs nooit ontvangen, maar was wel veertien keer genomineerd.
Het Lijsternest
Dit is de woning van Stijn Streuvels. Deze bekende schrijver heeft zijn huis een twaalfmaal verbouwd, telkens als er vers geld binnenkwam van een literaire prijs. Overeenkomstig het testament heeft de familie alles integraal bewaard zoals het was. Omdat het voor hen financieel niet mogelijk was om alles te restaureren, werd het domein verkocht aan de provincie West-Vlaanderen in 1977. In 2014 werd de villa opnieuw ingericht als een museum. Sinds 2018 is de Vlaamse Overheid eigenaar en neemt het Letterenhuis in Antwerpen de taak op zich van beheer en onderhoud. In dat Letterenhuis bevindt zich nog het complete Streuvelsarchief, tenminste dat wat niet in het Lijsternest terug te vinden is. De woon- en werkkamer en bibliotheek zijn nog steeds onaangeroerd zoals voorheen. Het hoogtepunt is het panoramisch venster aan zijn werktafel waar hij het grootste deel van zijn oeuvre schreef.
Een bezoek aan het Lijsternest gebeurt interactief en digitaal met een tablet. In elke kamer kan je zelf selecteren wat je wenst te zien en te horen. Je krijgt ook foto's en filmpjes te zien. In het huis zie je bijna overal kunstwerken (schilderijen, beelden, objecten) van bevriende kunstenaars of uit eigen familie. Permeke, Minne, Servaes, De Coene zijn enkele namen. Je ziet ook een filmpje met beelden uit het leven van Streuvels en familie op het Lijsternest, tijdens plechtigheden en vieringen.
Na zijn overlijden (1969) bleef zijn weduwe Alida wonen in het Lijsternest tot aan haar dood in 1975. Het was Streuvels wens dat het huis na zijn dood intact bewaard zou blijven, wat dus ook gebeurde.
Opgelet: Het Lijsternest is jaarlijks geopend tussen april en eind september voor het publiek. Van woensdag tot zondag van 11.00 tot 12.30 u en van 13.00 tot 17.00 u. Individueel bezoek kan dus tijdens de openingsdagen altijd, een groepsbezoek dient aangevraagd te worden evenals een gegidste rondleiding. Voor info over het Lijsternest kan je hier terecht www.streuvelshuis.be en www.letterenhuis.be Contact via [email protected]
Tijdens de wintermaanden oktober-maart worden er literaire activiteiten opgezet en is het Lijsternest enkel open als schrijversresidentie. Nederlandstalige auteurs krijgen dan op uitnodiging de kans om er zich terug te trekken, inspiratie op te doen en uiteraard vooral te schrijven. Stijn Streuvels zou ongetwijfeld dit een goed idee hebben gevonden.
Schellebelle
De herberg 'In d'Halve Maan' was de stamkroeg van Stijn Streuvels. Een beetje verder zijn de akkers van de "Vlasschaard" gelegen. In de woonwijk staat het standbeeld van Schellebelle, gemaakt uit brons door de beeldhouwer Dornez. Schellebelle was de meid uit de roman "De Vlasschaard" waarop Louis, de zoon van boer Vermeulen, verliefd werd. Ze staat hier uitgebeeld zoals ze was, stoer, rechtop, fier op het werk van haar handen.
De Vlasschaard
Het was op deze akkers dat het verhaal van de Vlaschaard zich heeft afgespeeld (fictief). Zoon Louis had de laaggelegen velden gedraineerd, boer Vermeulen wilde toch op deze akkers terug zijn vlas zaaien. Niettegenstaande het risico dat de gronden hier zeer droog zijn, bij een droog voorjaar zou dit een ramp betekenen. De laaggelegen velden daarentegen waren nu niet meer sompig en hadden voldoende voedsel, wat met de Hoogkouter niet het geval was. Doch boer Vermeulen wilde niet luisteren naar zoon Louis en hij zaaide hier.
Boer Vermeulen had dat jaar het slechtste vlas van uren in de omstreken, omwille van de aanhoudende droogte in het voorjaar. Boer Vermeulen wilde dan nog oogsten op een slecht ogenblik, vandaar profiteerde zoon Louis van de afwezigheid van zijn vader om te oogsten. Boer Vermeulen kon niet verdragen dat zijn gezag ondermijnd werd en hij gaf zijn zoon een dodelijk klap.
De teloorgang van de Waterhoek
Over de wijk Rugge heeft Stijn Streuvels een boek geschreven. Daar speelde zich immers het verhaal af van 'De teloorgang van de Waterhoek'. Zijn vrouw is afkomstig van de wijk "Rugge". Haar vader was er landbouwer vandaar kende hij er de situatie zo goed dat hij het boek "De teleurgang van de Waterhoek" schreef. Die later verfilmd werd als MIRA (1971 door Fons Raedemaekers). Deze film heeft voor nogal wat ophef gezorgd omdat er voor het eerst naaktscènes werden getoond in een Vlaamse productie. Weetje: de politiezone van de wijk Rugge draagt eveneens de naam 'Mira'.
Grafzerk Stijn Streuvels
Stijn Streuvels wilde begraven worden naast Pastoor Verriest, zijn beste vriend, aan de kerkmuur. Zijn zerk zou een eenvoudig kruisje zijn, volgens zijn wilsbeschikking, doch hij had een beeldhouwer in de familie die een mooie monumentale zerk heeft gemaakt. Hij ligt er tesamen met zijn vrouw. Zijn grafzerk is nu geïntegreerd in de nieuwe parking. Pastoor Verriest ligt ernaast en was een priester-dichter. Hij was pastoor te Ingooigem van 1885 tot 1912.