Toen keizer Constantijn in het jaar 324 alleenheerser was geworden over het Romeinse Rijk, was het zijn betrachting om het christendom als belangrijkste godsdienst te laten gelden. Daartoe wou hij van Byzantium, dat deel uitmaakte van het Romeinse Rijk, dé centrale plek maken van zijn keizerrijk. Omdat daartegen verzet rees vanuit Rome, liet Constantijn het nieuwe Rome opbouwen (Nova Roma). Mede door zijn invloed betekende dit voor de stad de start van een grote bloei.
Toevallig werd Istanbul, net als in Rome, uitgebouwd op zeven heuvels. Constantijns idee kreeg concrete vorm door de bouw van een paleis met ernaast een hippodroom … net als het Circus Maximus in Rome. Noch van het paleis, noch van de paardenrenbaan zijn enige zichtbare restanten overgebleven. Aan de vorm van het huidige plein At Meydani kan je wel nog een beeld vormen hoe het moet geweest zijn. Hier raasden ze dus met hun twee- en vierspannen rond een aarden middenberm.
Je kan wel niet naast de Egyptische obelisk en de Slangenzuil (oorspronkelijk gebouwd in 16de eeuw v.Chr.) kijken. Deze monumenten stonden op een verhoging temidden de hippodroom waarrond de paarden moesten rennen. Slechts een gedeelte van de oorspronkelijk 60 meter hoge obelisk overleefde de verhuis in de 4de eeuw vanuit Egypte. De afbeeldingen op de sokkel liet keizer Theodosius I aanbrengen om zichzelf en zijn familie te vereeuwigen. Je kan o.a. zien hoe de keizer en zijn gevolg kijken naar de paardenrennen. De slangenzuil is een onderdeel van een Grieks offeraltaar. Van de oorspronkelijke bronzen slangenkoppen is er nog één intact die te bezichtigen is in het Archeologisch Museum.