Miguel de Unamuno
We maken een tour rond het eiland en een zekere Miguel de Unamuno was hier niet weg te slaan. Hij was een Spaanse filosoof die stierf in 1936. Hij heeft hier hooguit een paar maanden geleefd maar is toch wel belangrijk genoeg voor Fuerteventura. Hij was niet alleen een filosoof maar ook schrijver en bovendien rector aan de universiteit van Salamanca. Omdat hij kritiek geuit had op de Spaanse dictator werd hij naar Fuerteventura gestuurd in ballingschap.
Puerto del Rosario
We starten in de hoofdstad van Fuerteventura, Puerto del Rosario. De luchthaven van het eiland ligt ten zuiden van deze stad, als ook het strand Playa Blanca dat zeer populair is bij de inwoners. Het is een havenstad want op Fuerteventura vissen ze op sardienen en tonijn. Puerto del Rosario telt 15.000 inwoners maar bijna geen bezienswaardigheden. Het enige museum is het Casa Museo Unamuno, dus van die Spaanse filosoof. Het is gevestigd in het vroegere hotel waar hij verbleef.
Corralejo
In de eerste plaats is dit bekend als een vakantiedorp dat gelegen is aan een natuurgebied met een heel uniek fenomeen. Het duinengebied gaat dikwijls op stap, het zijn dus wandelende duinen. Dit komt door de winden en het zeer fijne zand. Daardoor is het strand ook zeer populair. Die wandelende duinen durven wel eens het verkeer hinderen. Men doet er alles aan om dit natuurfenomeen niet te hinderen. Daarom mogen er geen hotels meer bijgebouwd worden en passen ze de wegen aan.
Los Lobos
Wie op het strand is, ziet een klein vulkanisch eiland. Dat is Los Lobos. Het is ook een natuurgebied waar je vanaf Corralejo naartoe kan varen al dan niet met een boot waarvan de bodem uit glas bestaat. Er verblijven is zeer moeilijk. Wie dat wenst kan ook een uitstap maken naar Lanzarote, de ferry's vertrekken ook uit de haven van Corralejo.
La Oliva
Van het noorden zakken we af naar het centrum van het eiland. Het eerste dorpje dat we langsrijden is La Oliva. Het is een charmant dorpje dat geliefd is bij de toeristen. Een bezienswaardigheid is onder meer de parochiekerk, zowat de grootste van het eiland met een mooie muurschildering van 'Het Laatste Oordeel'. Ook het huis van de kolonels (Casa de los Coroneles) is de moeite waard. Dit laatste is een gebouw uit de 18e eeuw toen La Oliva nog het hoofdkwartier was van de militairen op Fuerteventura.
Wil je ook nog eens zien wat de lokale kunstenaars van de Canarische Eilanden creëren dan kan je hiervoor terecht in het Centro de Arte Canario. Een klein museum maar voor de afwisseling tijdens een rondrit een leuke bezienswaardigheid. Een mooi huis in La Oliva is het Casa del Capellan. Wens je iets meer te vernemen over de graanproductie op dit eiland dan kan je hiervoor terecht in het Museo del Grano.
Van La Oliva naar het zuiden
Je neemt de weg naar het zuiden en laat je niet afleiden door de hoofdweg die terug naar de hoofdstad loopt. Net voor je afslaat naar het zuiden heb je aan de rechterkant het monument van de figuur Unamuno, die we reeds eerder voorstelden. Op weg naar Tefia kom je langs vele windmolens maar daarover verneem je iets meer wat zuidelijker. Op het einde van de weg moet je richting Betancuria kiezen. Dit is een mooie kronkelende weg met een paar mooie uitzichtpunten (mirador).
Betancuria is de oude hoofdstad van Fuerteventura en ligt op een hoogte van ca. 700 meter. Het stelt nu echter niet veel meer voor en telt nog amper 600 inwoners. Naast de mooie route vind je hier ook nog het archeologisch museum, een mooie kerk (Iglesia de Santa Maria) en de abdijruïnes van San Buenaventura als bezienswaardigheden. Rij dan opnieuw zuidelijker tot het plaatsje Pajara. Daar neem je de mooie route naar Tuineje en dan terug noordelijker naar Tiscamanita. Die kleine omweg loont de moeite omdat je daar het informatiecentrum van de windmolens aantreft.
Proef Gofio
Het Centro de Interpretacion de los Molinos leert je alles over hoe 'gofio' wordt gemaakt. Gofio is een lokaal gerecht op de Canarische Eilanden. Dat is graan dat eerst geroosterd is en dan pas gemalen. Daar voegen ze dan een melk of een andere vloeistof aan toe en na het kneden bakken ze dit als brood. Er bestaan enorm veel variaties van gofio en die moet je zeker eens geproefd hebben.