Rialtobrug
De Rialtobrug van Venetië móet je gezien hebben. Ze is gebouwd over het Canal Grande waar die het smalst is en de oever het hoogst. De naam komt overigens van, Rivo Alto of hoge oever. De eerste brug was een houten versie ten tijde van de vroege middeleeuwen. Omdat die enkele keren instortte, besloot men een stenen constructie te bouwen. Wat je vandaag ziet, is meer dan 400 jaar oud (eerstesteenlegging 1588). De Rialtobrug is 48 meter lang en 22 meter breed. De uiteinden worden gedragen door zo maar eventjes zesduizend palen. Aan beide zijden van de middelste doorgang bevinden zich in de arcaden winkeltjes, eerder winkelstalletjes. Massa’s mensen murwen zich elk uur langs de reling.
Dit gedeelte van Venetië is steeds de belangrijkste plaats voor de Venetianen geweest om handel te drijven. Het is tevens het hoogstgelegen deel van Venetië. Hier kwamen ook de eerste bewoners zich vestigen. Er liggen nog drie andere bruggen in Venetië over het Canal Grande.
Loggia della Pescaria - Rialtomarkten (Campo della Pescheria)
Dit is dé vismarkt bij uitstek. Onder de loggia wordt in de hal met de neogotische bogen iedere ochtend tot de middag van dinsdag tot zaterdag zowel inheemse als internationale vis verkocht. Een traditie die al dateert uit de eerste helft van de 14de eeuw. Bemerk op de gevel twee terracotta medaillons: één stelt het symbool van Venetië voor, de leeuw van San Marco, het andere is de auteur Pietro Aretino (hij woonde een tijdje tegenover de vismarkt). Op de linkerhoek vind je een bronzen beeld terug dat een jonge Sint-Petrus voorstelt (hij was een visser).
Aangrenzend worden ook groenten en fruit verkocht. De straten vanaf de Rialtobrug tot aan de Pescheria zijn zeer druk. Je treft er zowel Venetianen als toeristen aan. De Rialto is van oudsher altijd een marktplaats geweest omdat het hoger gelegen is dan de rest van de stad.
Brug der Zuchten
Deze brug over een kanaaltje is de verbinding tussen de gevangenis (rechts) en de rechtszaal in het Dogenpaleis (links). Binnen is de brug zelfs gescheiden door een muur, zodat de gevangenen die naar de rechtbank moesten niet degenen die de andere richting uitgingen zouden ontmoeten. De meest courante veroordeling hier was immers de doodstraf. Dit was de laatste keer dat een ter dood veroordeelde nog eens de stad zag door het raam. Vandaar de naam ‘Brug der Zuchten’, de dood volgde snel.
Dogana da Mar
Het valt zeker op, dit driehoekig gebouw op de Punta della Dogana, daar waar het Canal Grande samenvloeit met het Canale della Giudecca. Nu huist hier het Centro d’Arte Contemporanea, een kunstencentrum voor hedendaagse kunst. Eigenaar François Pinault, een steenrijke Fransman, kreeg het te ‘pakken’ omdat de stad het hem toewees nadat het een wedstrijd had uitgeschreven, een renovatieproject voor het verwaarloosde gebouw. Die Pinault heeft ook al het Palazzo Grassi in zijn bezit, waar hij ook een deel van zijn rijke kunstcollectie laat zien. Maar in de 17de eeuw was dit het zeedouanegebouw. Schepen meerden hier aan om hun goederen en documenten te laten controleren. Nog vroeger maakte dit ‘landpunt’ deel uit van een verdedigingsgordel. Op het dak zie je een gouden bol die door twee stevig uitgebouwde Atlasfiguren kerels gedragen wordt en boven op de bol staat een beeld van Fortuin en een beeld dat dienstdoet als windwijzer.