Teatro Romano
Het Romeins amfitheater is ten tijde van keizer Augustus gebouwd in opdracht van de familie Cecina. Het bood plaats aan zo’n 2000 personen. De hogere delen die je ziet, zijn een reconstructie van de bühne. Aanpalend bij het amfitheater bevinden zich nog enkele ruïnes van Romeinse thermen uit de 3de of 4de eeuw n.C. Heel lang bleef dit zicht onttrokken aan het oog, want pas vanaf 1950 is men hier begonnen met de opgravingen. Het beste zicht krijg je van op de muur bij het begin van onze wandeling.
Casa-torre Toscano
De toren zou oorspronkelijk nog hoger zijn geweest, maar een wet verplichtte om de torenhoogte te verlagen. Hij behoorde toe aan de familie Toscano (vandaar de naam) die hem lieten optrekken begin 12de eeuw. Het moet er binnenin vrij donker zijn geweest want waar haalde men het daglicht binnen? De woontoren ernaast, die in 1250 werd gebouwd eveneens voor dezelfde familie Toscano, bevat dan wel al enkele vensters.
Museo Etrusco Guarnacci
Dit museum bevat één van de rijkste collecties op het gebied van voorwerpen uit de Etruskische beschaving. De op twee verdiepingen getoonde vondsten komen niet enkel uit Volterra maar uit de brede omgeving (sieraden, munten, vaatwerk, beeldjes, …). De in Volterra geboren abt Mario Guarnacci naar wie het museum is vernoemd, bezat een bijzonder grote verzameling voorwerpen uit de Etruskische tijd, die hij aan de stad Volterra schonk eind 18de eeuw. Het museum bevat een waardevolle en unieke collectie van asurnen met reliëfs uit die Etruskische periode. Deze urnen (meer dan 600) zijn gemaakt van tufsteen of albast en kregen in het museum een plaats gerangschikt volgens thema. Je kan je met de getoonde voorwerpen een goed beeld vormen over de begrafeniscultus. Het bezoek kan je afleggen met een audiogids (Engels, Frans, Duits). Meer info op www.comune.volterra.pi.it doorklikken naar turismo e cultura.
Palazzo dei Priori
Het imposante Palazzo dei Priori op het gelijknamige Piazza is al heel oud, want gebouwd tussen 1208 en 1257. Er zijn weliswaar al enkele wijzigingen doorgevoerd. Van de loggia is jammer genoeg geen spoor meer te bekennen. Bemerk de fraaie wapenschilden in terracotta. Nog iets opmerkelijk, kantelen zijn meestal niet afgerond, hier wel.
Ga wat dichter bij de muur om de ‘canna volterrana’ te kunnen zien. Een lengtemaat die in de middeleeuwen werd gebruikt. Nog steeds wordt hier de gemeenteraad gehouden. Die vindt plaats in de prachtige raadzaal waar fresco’s uit de 14de eeuw de muren versieren. Deze raadzaal is te bezichtigen.
Duomo Santa Maria Assunta
De kathedraal werd ingewijd in 1210. De gevel, waarvan de oudste delen uit 1120 (blinde bogen), is sober. Het interieur is dan heel wat meer versierd. Kijk vooreerst eens omhoog naar het cassetteplafond. Als je de kerk binnenstapt vanop het plein ‘Priori’, dan kom je binnen langs het hoofdaltaar. Aan de andere zijde van het altaar heb je de sacramentskapel waar er dan wél veel licht is. Hier vind je de polychrome beeldengroep met de Kruisafname van Christus, één van de best bewaarde houten beelden met dit thema uit de 13de eeuw. Er zijn diverse zijaltaren met schilderijen. De preekstoel toont een afbeelding van het Laatste Avondmaal, een reliëf uit de 13de eeuw. Aan de andere kant van de kerk heb je rechts een deur die je naar twee zijkapellen brengt. In de grootste ligt een Christusfiguur met in de nis daarboven de Onze-Lieve-Vrouw van de 7 smarten (tel de pijlen). De kerk is gratis toegankelijk van 10.00-19.00 u.
Palazzo Pretorio
Het is het gebouw met de drie bogen. Eigenlijk is dit een ombouw van woontorens en paleizen uit de 12de en 13de eeuw. De rechtse toren, Torre del Podèsta diende als gevangenis. Zet u even op de bank onder de lengtemaat van het Palzazzo dei Priori (F) en zoek het varken op de gevel van het Palazzo Pretorio!
Battistero
Het voorportaal en de frontgevel met de witte en zwarte marmeren strepen dateert vermoedelijk uit eind 13de eeuw. De koepel dateert uit 16de eeuw. Eenvoudig interieur. De doopvont met een beeld van Johannes de Doper is uit 1757 met marmer uit Carrrara gebeeldhouwd door Giovanni Vacca. De kleinere witte marmeren doopvont (1505) in de hoek is van de hand van Sansovino met daarop een dooptafereel van Christus.
Porta all'Arco
De oudste delen van deze poort stammen uit de Etruskische periode, 5de en 4de eeuw v.C. De boog zou uit de Hellenistische tijd dateren (3de en 2de eeuw v.C.). Je ziet nog wel vaag de contouren van drie koppen, vermoedelijk stellen ze god Zeus en twee van zijn zonen Castor en Pollux voor. Naast een bordje met uitleg zie je een plaquette met daarop mensen die iets met stenen doen. In 1944 tijdens Tweede Wereldoorlog probeerden de inwoners zich te beschermen tegen de Duitse bommen door de poort op te vullen met … straatstenen. Deze plaquette herinnert dus daar aan. Het is duidelijk te zien dat de poort later mee opgenomen werd toen de middeleeuwse muur rond Volterra werd opgetrokken. Op deze plek heb je tevens een mooi uitzicht op het dal van Cecina.
Palazzo Incontri Viti
Op huisnummer 41 vind je één van de mooiste gevels van Volterra (begin 16de eeuw), doch de schoonheid van de meer dan 40 meter lange gevel is wat moeilijk te bewonderen door de smalle straat. Op de benedenverdieping werd een theater ingericht (18de eeuw). Te bewonderen zijn o.a. meubelen, porselein uit de periode tussen de 15de en 20ste eeuw. Niet altijd mogelijkheid tot bezoek. Een handelaar Giuseppe Viti kocht het paleis in 1850 aan. Een gedeelte wordt nog bewoond door nazaten van de Viti familie.
Pinacoteca Museo Civico
Tegelijk het Stedelijk museum van Volterra, een schilderijmuseum (pinacoteca) en een museum over albast, alle drie gehuisvest in het Palazzo Minucci Solaini. Dit paleis uit de renaissance werd in opdracht van de familie Minucci opgetrokken. Onder de schilderijen zijn vooral altaarstukken te zien waarbij de Kruisafneming (1521) van Rosso Fiorentino het parelstuk is van de expositie. Andere namen van kunstschilders zijn Luca Signorelli, Ghirlandaio, Taddeo di Bartolo. Dagelijks 9.00-19.00u. In hetzelfde gebouw is ook het albast ecomuseum gevestigd. Albastbewerking maakte lang deel uit van één der belangrijkste handelsactiviteiten in Volterra, zeker in de Etruskische periode, en werd dan na een lange onderbreking nieuw leven in geblazen. Het museum toont de bewerking van albast, een goed te bewerken ‘zachte’ steen, de geschiedenis van deze kunstnijverheid en uiteraard heel wat sculpturen in albast. In de stad zelf merk je echter heel weinig van de aanwezige albastnijverheid.