De familie Scheibler en de wolhandel
De familie Scheibler was reeds jaren actief in het verwerken van wol tot linnen vooraleer ze het Rotes Haus hebben neergezet en ingericht. Hun handel was vooral gericht op de ‘betere klanten’, lees de rijken. Scheibler gebruikte daarom geen wol van de Eifel omdat daar de kwaliteit te laag was. Hij importeerde wol van de beste kwaliteit.
In de kelder van het Rotes Haus werd die dan gewassen en behandeld. Het water van de Rur had immers een zuurtegraad die ideaal was om de wol te wassen. Zijn linnen verkocht Scheibler over de ganse wereld. Tijdens het hoogtepunt van zijn bedrijf waren er ca. 6000 mensen voor hem aan het werk over gans Europa.
Fabriek
Die glorieperiode heeft ongeveer drie generaties geduurd. Toen de wol stilaan in fabrieken werd verwerkt kon dit niet meer in Monschau. De familie Scheibler bouwde een fabriek in Keulen en ze bleven zeer succesvolle industriëlen. Het Rotes Haus werd dan gebruikt als buitenverblijf en dat is het nu nog steeds in beperkte mate.
Gesloten in de winter
Na de Tweede Wereldoorlog was het Rotes Haus echter in zo’n slechte staat dat de familie het geschonken heeft aan de stad Monschau. Op voorwaarde echter dat de stad het gebouw zou restaureren en dat de familie de 3e en 4e verdieping mocht gebruiken als privé-woning (weekendverblijf). In de winter is het Rotes Haus niet geopend voor bezoekers omdat de wegen dan dikwijls gestrooid zijn met dooizout; dat zou de vloer en het parket kunnen aantasten. Tijdens de kerst- en nieuwjaarsperiode gebruikt de familie het ganse gebouw om te feesten.
Verloop van een bezoek
Het Rotes Haus is een populaire bezienswaardigheid. Zorg ervoor dat je minstens 10 minuten op voorhand bij de voordeur staat. Reserveren is immers niet mogelijk en van zodra de limiet van 40 personen is bereikt gaat de deur onherroepelijk dicht! Wie dus net aankomt op het uur heeft kans voor een gesloten deur te staan.
Eerst krijg je ca. 15 minuten uitleg in het Duits over het huis en zijn bewoners. Een samenvatting daarvan kan je hierna lezen bij ‘inleiding’ en ‘tips’. Als je op voorhand zegt dat je Nederlandstalig bent dan spreekt de gids iets langzamer en gebruikt men een eenvoudiger woordenschat. Daarna kan je vrij het museum bezoeken.
Een paar extra tips
Je bezoekt een huis met vele kamers, daarin staan de meubelen van toen, zie je gebruiksvoorwerpen, een aantal catalogussen en decorelementen. Alhoewel dit huis als museum staat genoteerd, bevat het geen kunstvoorwerpen die niets met de familie Scheibler te maken hebben. Je bezoekt dus een woonklaar huis dat nog steeds in gebruik is. Dit maakt het wel heel bijzonder.
De trap
Hoogtepunt van het Rotes Haus is uiteraard de trap waar acht Italianen gedurende 4 jaar aan gewerkt hebben. De trap stond vroeger volledig los van de muur. Om veiligheidsredenen werd die nu vastgezet aan de muur. Toch zal de gids je aanraden om met niet meer dan 10 personen tezelfdertijd de trap te gebruiken.
De Herrenzimmer
Heel bijzonder is de eerste kamer, als je binnenkomt aan de linkerzijde, de ‘Herrenzimmer’. Je zou denken dat die vol hangt met schilderijen maar niets is minder waar. Er hangt maar één schilderij aan de wand! De ganse muur werd door de kunstenaar geschilderd als een woonruimte vol met schilderijen en kaders. Gemakkelijk in onderhoud.
De kelder
Vergeet ook niet even in de kelder van het Rotes Haus af te dalen. Daar bevindt zich de keuken. De eigenlijke kelder was en is evenwel tientallen keren groter dan die ruimte. Daar werd immers de wol gewassen en behandeld om dan door de wevers te worden verwerkt tot linnen. De kelder was dus een fabrieksruimte.
Adres: Laufenstrasse 10, Monschau
Website: www.monschau.de en www.rotes-haus-monschau.lvr.de